| Facility: | tetrahedron | studio | laboratory | workshop | archive | shop | documentation center |
Logos Instrument Building Workshop
Logos Atelier voor Instrumentenbouw
|
'Singing Fence' Projekt praktische realisatie van een kunstwerk ontworpen
door Frederik Van Simaey (2018) Sing Sing, 2018 Aluminium en inox Sing Sing is een sculptuur in de vorm van een metalen hek, dat nergens naartoe lijkt te leiden of niets begrenst. Het hek werd zo vervaardigd dat, wanneer je met een stok of staaf tegen de verschillende spijlen van het hek tikt, de melodie van Altijd is Kortjakje ziek te horen is. De de lengte van de verschillende spijlen zorgen voor een variatie in toonhoogte. De afstand tussen de verschillende spijlen zorgt voor het ritme. Het bekende kinderliedje verwijst naar de zorgeloze kindertijd van Van Simaey. Altijd is Kortjakje ziek is een kinderlied dat teruggaat op een bekend volkslied uit de achttiende eeuw. Het werk is een uitnodiging aan de bezoekers om zich te laten onderdompelen in deze nostalgie naar hun kinderjaren. Frederik Van Simaey (*1979, Kortrijk) duwt ons met de neus op dingen waaraan we voorbij dreigen gaan. Hij gebruikt schijnbaar waardeloze voorwerpen en transformeert deze aan de hand van minimale ingrepen tot een soort poëtische en artistieke raadsels. Zo creëert hij een spanning tussen concept, werkelijkheid en verwachting. Hij stelt zich hierbij vragen over de noodzaak van het creëren. Beschrijving: Een skulptuur die overkomt als een traliehek en die als je er met een stok langsheen gaat een melodie laat horen. De ontwerper wilde een overbekende melodie, met name het kinderliedje 'Altijd is Kortjakje ziek'. Hier is de volledige 'partituur':
Realisatie: Omwille van de klank en de duurzaamheid -het betreft een projekt voor openlucht opstelling op een openbare plaats in Kortrijk - werd gekozen voor weerbestendige en redelijk corrosievrije materialen: voor de klankbuizen, een harde aluminium legering, en voor de draagstruktuur, roestvast staal. Vanuit puur akoestisch perspektief zou de mooiste klank -rekening houdend met de gewenste lengte van de buizen- bereikt worden met buizen van ca. 10cm diameter en met een materiaaldikte van 10 mm. Daarmee zou evenwel het gewenste 'tralie' effekt niet kunnen bereikt worden. Daarom kozen we 30 mm diameter buizen met een materiaaldikte van 5 mm, een goed kompromis tussen harmoniciteit van de klank en gewenst vizueel effekt. Buizen met die diameter, alhoewel met een wat geringere wand dikte (2.4 mm) hadden we eerder al gebruikt voor onze kwarttoonsrobot <Tubi>. Dikwandige buizen uit brons werden ook overwogen, maar omwille van het uiterlijk enerzijds en de kostprijs anderzijds uiteindelijk verworpen. De klankbuizen werden allemaal van een boorgat (4.5 mm) op een nodaal punt voorzien teneinde ze in de draagstruktuur te kunnen ophangen. De skulptuur bestaat uit twee aan elkaar gekoppelde delen, elk ongeveer 3 meter lang, zodat de totale 'afsluiting' een lengte heeft van iets meer dan zes meter. Om vandalisme te vermijden voorzagen we aan de onderzijde opgelaste korte kokers die verhinderen dat de buizen uit de struktuur kunnen worden getrokken. Bovendien verhinderen die ook het tegen elkaar aan kletteren van de klankbuizen. Aan de binnenkant worden deze korte kokers voorzien van een neopreen laag, wat voor enige mate van demping zorgt. De vertikale staanders worden op drie gegoten betonnen funderingsputten gemonteerd met telkens vier M16 bouten. Berekening van de buislengtes en ophangpunten voor een kromatisch oktaaf in gelijkzwevende stemming::
Alleen de donker afgedrukte tonen en buizen worden in dit projekt gebruikt. De voortgebrachte klanken, muzikaal genoteerd zijn : Wanneer we de buizen in volgorde aanslaan om de melodie te krijgen zijn volgende buizen en aantallen nodig:
Totaal: 42 klankbuizen, 21 buizen per module. Tijdproportioneel zijn er 48 vierde noot-waarden. Aangezien we de konstruktie in twee modules opbouwen, betekent dit 24 kwartnoten per module:
Afmetingen:
12 Inox M16 bouten (inbus cilinderkop) in rawlpuggen ingeboord in beton. Tussen beton en voetplaten moet een dikke laag siliconen of Parabond 800 Hi-Tack worden aangebracht omdat de grondplaat niet zuiver vlak kan zijn vanwege de noodzakelijke dikke lasnaden aan de opstanden..De M16 bouten moeten in roestvast staal zijn. De bevestigingsplaten mogen desgewenst tot 100 mm onder het grondnivo worden gebracht en met aarde bedekt worden. Hier is de maatschets voor het gieten van de fundering en het boren van de verankeringsgaten:
Aanbevolen afmetingen van de betonfundering: 500 x 500, diepte (afhankelijk van de bodem) minstens 600 mm. De ankergaten mogen pas in het beton worden geboord wanneer de struktuur ter plaatste is en de maten van de struktuur kunnen worden overgenomen van de voetplaten. Die gaten kunnen immers afwijken van het plan als gevolg van de krimp in de lasnaden. Frontale projektie van de konstruktie (horizontaal verkort getekend):
Duurzaamheid: de draagstruktuur is volkomen onderhoudsvrij, want geheel vervaardigd en gelast uit roestvast staal. De aluminium buizen kunnen na verloop van tijd sporen van corrosie vertonen. Dit verandert niets aan de klank. De corrosielaag (aluminium oxide) beschermt het basismateriaal tegen verdere aantasting. Daarom is het beter die laag niet te verwijderen. Wanneer de corrosie een zwart aanschijn vertoont is de oorzaak te zoeken in uitlaatgassen en luchtverontreiniging. Anodizeren van de buizen is een remedie, maar is een industrieel proces dat we bij Stichting Logos niet kunnen uitvoeren. Gebruikte metaallegeringen:
Medewerkers aan de realisatie en de konstruktie van dit projekt:
Bouwdagboek: 20.10.2017: Eerste kontaktname van Frederik Van Simaey met het
oog op de realisatie van een publieke klankskulptuur Maatvoering voor module 1::
Module 2: (apart froms the notes, the sizings are identical to module 1.)
Nazicht levering inox Demar Lux: de gevraagde verzaagde kokers 50
x 50 x 6, op lengtes van 50 mm ontbreken, evenals een volle lengte
( 6 m) kokerprofiel 50 x 50 x 6.
27.05.2018: Uittekenen van het verankeringsplan voor de fundering
in beton. Snijden van de voetplaten (300 x 200 x 10) en boren van
de verankeringsgaten M16. Uittekenen hoogteplan op schaal. Laswerk
voor de tweede demperhouder afgewerkt. Alle laswerk met 2.5 mm inox
316 elektroden uitgevoerd. Moeten de naden geslepen worden? Horizontale
projektie uitgetekend:
|
De onderste noten zijn de (zachte) zoemtonen. De met een akkolade
aangegeven noten zijn de waargenomen toonhoogte en de bovenste noot,
de sterkste aanwezige boventoon.
De
dummy lasnaden om de profielen terug redelijk recht te maken, voeren
we pas uit wanneer we de dragers voor de buizen afgelast hebben
en ook die doorbuiging bekend is. Het materiaal daarvoor (50 x 50
x 6 koderprofielen) is evenwel nog niet geleverd. Ook nieuwe inox
laselektroden moeten ingekocht worden (Welda).
De
bovenkanten van de kolommen moet nog dichtgelast worden. Argon geleverd,
TIG laswerk kan doorgaan. Atelier bezoek Frederik Van Simaey. 100
x100 x 3 plaatjes uitgesneden om de bovenkant van de vertikale kolommen
af te dichten.
Draagstoelen maken voor de montage en het aanlassen van de demperhouders.
Tijdelijke afstandhouder 2780 mm voorzien voor de drager van de
klankbuizen. Levering Demar-Lux uitgesteld tot volgende week...
We worden technisch werkloos... Inmiddels kunnen we al werk maken
van de PTFE (Teflon) afstandshouders voor de alu-buizen. Deze moeten
5 mm dik zijn, diameter 20 mm, met een boring van 4.2 mm. Ze mogen
niet knellen, want dan klinkt de buis dof.
Experimenten
met geschikte materialen voor de binnenbekleding van de demperkokers.
Last updated: 2018-06-19