Talking Flames 2
Collectie Stichting Logos
Titel Talking Flames 2
Productie Gebouwd door Godfried-Willem Raes te Gent
Datering 2015
Afmetingen H x B x L: 45 cm x 28 cm x 21 cm Gewicht: 3,8 kg
Classificatie 546
Inventarisnummer LOGOS2015.07
Beschrijving van het instrument
Het chassis van deze plasmaluidspreker bestaat uit een plaat van roestvrijstaal dat verticaal op een ronde metalen poot met een doorsnede van 21 centimeter is gelast. Op de ene kant van de plaat is de blokvormige voeding bevestigd (TRACO POWER). Op de andere kant is de PCB met afstandsbussen verticaal gemonteerd. Daarop zijn de koelvinnen voor de transistoren, de condensatoren en de hoogspanningstransfo met ferrietkern (gesloopt uit een oud tv-toestel) duidelijk zichtbaar. Bovenaan leiden twee pootjes die afkomstig zijn van een TIG-laspost naar de puntelektroden waartussen het plasma bij werking van de luidspreker ontstaat. Door de stalen plaat zien we boven de poot de aan- en uitschakelaar en de voedingsconnector. Daarnaast zien we een plaatje met opschrift “me fecit logos”.
Via een elektronische schakeling wordt tussen de puntelektroden een vlamboog opgewekt die met een geluidssignaal wordt gemoduleerd. Het plasma (of de vlamboog) maakt het betreffende signaal op die manier hoorbaar. De lucht rond het plasma wordt namelijk aan een snel wisselend tempo verhit. Omdat warme lucht uitzet ontstaat er een drukgolf die wij als geluid waarnemen.
Speelwijze, repertoire en inzet in producties
Talking Flames uit 2015 is een vernieuwde versie van Talking Flames uit 1989. Het instrument kan in dezelfde context worden gebruikt (zie Talking Flames 1989).
Opbouw van het instrument/installatie
De voedingskabel moet in het stopcontact worden gestoken en de schakelaar op “ON” gezet.
Een geluidssignaal moet via de vrouwelijke cinch-ingang aangesloten worden.
De puntelektroden moeten af en toe worden bijgeslepen. Daar de elektroden licht radioactief zijn, moet hiervoor een masker worden gedragen.
De puntelektroden moeten in hetzelfde horizontale vlak liggen op ongeveer een 1 centimeter van elkaar. Als de puntelektroden te ver van elkaar staan, verdwijnt het plasma. Door met een schroevendraaier met geïsoleerd handvat tussen de elektroden te gaan, komt het plasma terug tot stand. Dit dient mogelijks ook te gebeuren bij het opstarten van de installatie.
Aan de plasmaluidspreker zit een potmeter. Hiermee moet bij het opstarten van de installatie de gain worden ingesteld. Wordt deze te laag ingesteld dan klinken de vlammetjes stil of verdwijnt het plasma. Staat deze te hoof ingesteld dan zal er vervorming optreden.
Inscripties
- me fecit logos
- on off
Staat van het instrument
In werkende staat
Historiek van het instrument
De eerste experimenten voor de bouw van Talking Flames vonden plaats in 1981.
De plasmaluidspreker is geen uitvinding van Raes. Zijn vele experimenten met het moduleren van geluidsgolven hebben wel geleid tot het gebruik van PWM (pulse width modulation) om het plasma aan te sturen. Hierover schrijft hij zelf:
“De “originaliteit” van de uitwerking van dit ontwerp is gelegen in het feit dat het een welhaast directe omzetting mogelijk maakt van digitale audio in trillende lucht. Hiertoe wordt de digitale muziekinformatie omgezet in een serieel pulsbreedte gemoduleerd signaal, met een klokfrequentie die minstens tweemaal de hoogste weer te geven frequentie dient te bedragen. De door ons opgebouwde prototypes werken op frequenties tussen 38kHz en 200kHz.”
Problematieken
/
Media
Afbeeldingen
